In Nederland is op je bek gaan echt een doodzonde. Als je op je bek bent gegaan dan wordt je bestempeld als loser.

 

Toch zijn er vele studies die aanwijzen dat de meest succesvolle partijen vaak ook de meeste fouten maken.

 

Wat ik zou willen is dat het maken van fouten en vooral het leren van gemaakte fouten in Nederland nou is wat beter besproken en meer geaccepteerd zou worden.

 

Toen ik na mijn failliete bedrijf aan mensen vertelde dat ik weer ging starten kreeg ik als standaard reactie: "Oh ja, dat je dat nog durft na je faillisement!"

 

Ik zou het idioot vinden om het niet weer te proberen, dan zou al die kennis die ik met harde hand heb moeten leren voor niks geweest zijn!?

 

Kweenie of de overheid hier iets aan kan doen, maar het is zeker iets dat me irriteert. Het motiveren van een instelling als "je mist 100% van de kansen die je nooit hebt genomen" zou ik fantastisch vinden.

In Nederland is op je bek gaan echt een doodzonde. Als je op je bek bent gegaan dan wordt je bestempeld als loser.

Hmm, valt wel mee hoor. Het is ff slikken, maar heb je je lesje geleerd, dan krijg je echt nog wel een kans. Moet je kijken hoe in Duitsland de vlag er voor staat, daar heb je echt geen kans. (heb ik tenminste vanmorgen gelezen in het FD of de Volkskrant)

 

 

Toch zijn er vele studies die aanwijzen dat de meest succesvolle partijen vaak ook de meeste fouten maken.

Ja dat is waar, maar het omgekeerde is niet waar. Fouten maken is geen garantie om een goede ondernemer te worden. Neem nou Nina (Brink), heeft eigenhandig een punt gezet achter de "nieuwe economie", maar toch zal het nooit wat worden met haar.

 

Wat ik zou willen is dat het maken van fouten en vooral het leren van gemaakte fouten in Nederland nou is wat beter besproken en meer geaccepteerd zou worden.

Daar ligt het probleem. Een deel van de brokkenmakers vindt dat zij niks fout doen en leren dus niks. Zij gaan keer op keer de mist in en verzieken het voor degene die na hem komen.

 

Toen ik na mijn failliete bedrijf aan mensen vertelde dat ik weer ging starten kreeg ik als standaard reactie: "Oh ja, dat je dat nog durft na je faillissement!"

Ja! je hebt gedurfd ;D en toen? Wat vonden de mensen die écht belangrijk voor je waren?

 

Ik zou het idioot vinden om het niet weer te proberen, dan zou al die kennis die ik met harde hand heb moeten leren voor niks geweest zijn!?

Ik ook ;D

 

Kweenie of de overheid hier iets aan kan doen, maar het is zeker iets dat me irriteert. Het motiveren van een instelling als "je mist 100% van de kansen die je nooit hebt genomen" zou ik fantastisch vinden.

Het is een cultuurkwestie. Ik ben bang, dat als de overheid zich er al te actief mee gaat bemoeien, dat het gauw gaat lijken op het gedogen van mismanagement. Dat zou jij ook niet willen. Ik denk dat het geleidelijk steeds beter zal worden en dat "men" langzaam maar zeker onderscheid zal kunnen maken tussen de pechvogels en criminelen.

 

Nils

 

mijn oma zij altijd wie geen fouten maakt doet meestal niets 8)

Indiddels zijn we 4 jaar verder. Is het maken van fouten meer geaccepteerd? Persoonlijk denk ik van wel. Wat denken jullie?